Հաճախ տրվող հարցեր

Ինչով է տարբերվում ջրծաղիկը կարմրուկից, քութեշը` կարմրախտից: Ծնողները չպետք է ինքնուրույն ախտորոշեն երեխայի հիվանդությունը և իրենք էլ բուժում նշանակեն: Եվ պարտավոր են հասկանալ, որ երեխան լուրջ  հիվանդ է և ժամանակին բժիշկ կանչեն:

Ջրծաղիկ

Մանկական թեթև ընթացող ինֆեկցիոն հիվանդություն է, սկսվում է թուլությամբ, մարմնի ջերմաստիճանը բարձրանում է մինչև 380C, դրանից հետո մաշկի վրա առաջանում են թափանցիկ հեղուկով լցված բշտիկներ: Սկզբից դրանք քիչ են լինում, բայց հաջորդ օրը երեխան տառացիորեն ծածկված է լինում կարմիր ցանով` ձեռք, ոտք, պարանոց, որովայն ու դեմք: Ցանը շարունակվում է մեկ շաբաթվա ընթացքում, հետո աստիճանաբար չորանում է: Երեխաները ջրծաղիկը թեթև են տանում, բայց ջրծաղիկով հիվանդացած մեծահասակների մոտ կարող են բարդություններ լինել: Թույլ իմունիտետի դեպքում ջրծաղիկը կարող է կրկնվել, բայց արդեն գոտևորող որքինի ձևով:

Գաղտնի շրջանը տևում է 11-21 օր: Ինֆեկցիան փոխանցվում է միայն օդա-կաթիլային ճանապարհով: Ցանի երկրորդ օրն արդեն երեխան վարակիչ է, իսկ ցանի դրսևորումից  5 օր հետո նա, վարակի տեսակետից, արդեն վտանգավոր չէ: 

Ինչից զգուշանալ. բարդություններից, որոնք լինում են, երբ բշտիկների մեջ ստաֆիլակոկ կամ ստրեպտակոկ է ընկնում: Թույլ մի տվեք, որ երեխան քորի, բշտիկները մշակեք բժշկի նշանակած համապատասխան դեղորայքով: Երեխայի  սպիտակեղենը հաճախ փոխեք ու ախտահանեք: Իսկ երբ բշտիկները կեղևակալեն, կեղևը մի պոկեք, որ սպի չառաջանա:        

Կարմրուկ

Հիվանդությունն սկսվում է մարմնի ջերմաստիճանի կտրուկ բարձրացումից մինչև 39-400C, ուղեկցող հիվանդություններն են հարբուխը, կոպիտ «հաչացող» հազը, աչքերի կարմրությունը: Երեխան բողոքում է գլխացավից, աչքերում ցավի զգացողությունից: Երկրորդ օրն այտերի լորձաթաղանթին հայտնվում են սպիտակավուն բծեր կարմիր եզրերով, որը կարմրուկին բնորոշ ախտանշան է: 3-4 օր անց ի հայտ է գալիս ցանը` շատ խոշոր, վառ կարմիր բծեր, սկզբից դեմքին, ականջների հետևում, պարանոցին, հետո` ողջ մարմնին, իսկ երրորդ օրը` ձեռքերի և ոտքերի ծալվող հատվածներին, մատներին: Դրանից հետո մարմնի ջերմաստիճանը աստիճանաբար իջնում է, ցանի գույնը մգանում է, սկսում է թեփոտվել, իսկ 1-1,5 շաբաթ հետո լրիվ վերանում է: Երբեմն, երբ ցանը լինում է, մարմնի ջերմաստիճանը նորից է բարձրանում: Երեխայի համար պարտադիր է անկողնային ռեժիմը և շատ հեղուկը: 

Հիվանդության գաղտնի շրջանը տևում է 9-14 օր: Ինֆեկցիան փոխանցվում է օդա-կաթիլային ճանապարհով: Երեխան վարակիչ է հիվանդության հենց առաջին օրից և ողջ ընթացքում, քանի դեռ ցանը կա: 

Ինչից զգուշանալ. բարդություններից, ինչպիսիք են բրոնխիտը, ականջաբորբը, լիմֆադենիտը, թոքաբորբը, մենինգաէնցեֆալիտը:

Քութեշ

Մանկական սուր-վարակիչ հիվանդություն է, սկսվում է հանկարծակի, ջերմության բարձրացումով, գլխացավով, կոկորդի ցավով, փսխումով: Նշագեղձերը խիստ կարմրում են , լեզուն ծածկվում է գորշավուն-սպիտակ փառով: Առաջին օրվա վերջում կամ երկրորդ օրն ի հայտ է գալիս մանր կետավոր մաշկացան, որն սկսվում  է պարանոցից և տարածվում ողջ մարմնով: Այն անցնում է մեկ շաբաթվա ընթացքում, հետք չի թողնում, մաշկը կարող է մի քիչ թեփոտվել: 

Գաղտնի շրջանը կարող է տևել 2 ժամից 10 օր: Քութեշը փոխանցվում է ոչ միայն օդա-կաթիլային ճանապարհով, այլև հիվանդի սպասքի, անկողնային պարագաների, խաղալիքների միջոցով: 

Ինչից զգուշանալ. բարդություններից, այն կարող է ազդել երիկամների, սրտի վրա: 

Կարմրախտ

Հիվանդությունը սկսվում է թեթև տկարությունից, թույլ գլխացավով, թեթև հարբուխով և հազով: Հազվադեպ, բայց երբեմն նաև բարձրանում է մարմնի ջերմաստիճանը մինչև 380C: Ցանը սովորաբար դրսևորվում է հիվանդության առաջին-երկրորդ օրը: Սկզբից դեմքին, հետո տարածվում է ողջ մարմնով և պահպանվում է մեկ շաբաթ: 

Հիվանդության գաղտնի շրջանը տևում է 11-24 օր: Այն փոխանցվում է օդա-կաթիլային ճանապարհով: Երեխան վարակիչ է համարվում  ցանի դրսևորումից առաջ մեկ շաբաթ և ցանից հետո 10 օր շարունակ: 

Ինչից զգուշանալ. բարդություններից, որը կարող է դրսևորվել արթրիտի ձևով: Կարմրախտը հատկապես վտանգավոր է հղիների համար, քանի որ պտղի արատների զարգացման պատճառ կարող է դառնալ: Այն հղիության ընդհատման անմիջական ցուցում է հանդիսանում: 

Ի դեպ

Ցանը լինում է նաև.

• Վարդացան. վիրուսային հիվանդություն է, այն նաև ՙերեքօրյա տենդ՚ են անվանում: Դրսևորվում է հանկարծակի, մարմնի ջերմաստիճանի բարձրացմամբ (երբեմն, մինչև 39-400C), այն պահպանվում է 2-3 օր, հետո կարգավորվում է, մեկ օր անց մարմնի վրա մանր վարդագույն ցան է առաջանում, մատով սեղմելիս գունատվում է: 3-7 օր հետո ցանը վերանում է: Բժիշկները հազվադեպ են այս հիվանդությունը ախտորոշում, որովհետև ծնողները երեխային անմիջապես հակաբիոտիկ են տալիս, իսկ ցանն էլ ալերգիկ ցանի տեղ են ընդունում:

  Ինչ անել. տենդի դեպքում միայն ջերմիջեցնող հաբեր տալ ու շատ հեղուկ: Ցանը կանցնի նաև առանց հակահիստամինային դեղորայքի:

• Քրտնացան. սովորաբար լինում է նորածինների մոտ: Կարմրավուն մանր բշտիկացան է, թափանցիկ հեղուկով լցված, առավելապես, կրծքավանդակին, թիկունքին, պարանոցային ու աճուկային հատվածում:

Ինչ անել. չփաթաթել երեխային, լողացնել կալիումի պերմանգանատի թույլ լուծույթ  կամ կատվալեզվիկի թուրմ ավելացված ջրով: Իսկ հետո ցանի վրա մանկական փոշի լցնել:

• Վեզիկուլոպուստուլոզ. քրտնացանի հետևանքն է: Եթե այն ժամանակին չբուժել, ապա բշտիկները (պուստուլաները) կարող են թարախակալվել ինֆեկցիայի ներթափանցման պատճառով:

Ինչ անել. բժշկի հանձնարարականներով թարախաբշտիկները մշակել հակասեպտիկ դեղորայքով և մանկական փոշիով:

Լեզուն մարդու ներքին օրգանների հայելին է: Նրա ամեն մի հատված կապված է որևէ օրգանի հետ:

1. Լեզվի ծայրի կարմրությունը վկայում է սրտի աշխատանքի թուլության մասին, որը կարող է իշեմիկ հիվանդության պատճառ դառնալ:

2. Դեղին փառը ազդանշան է, որ լյարդը ծանրաբեռնված է:

3. Լեզվի հիմքի հաստ փառը աղեստամոքսային համակարգի և երիկամների ֆունկցիայի խանգարման նշան է:

4. Լեզվի վրայի ճաքերը կարող են վկայել արյան և էնդոկրին համակարգի հիվանդությունների մասին:

5. Չոր լեզուն տենդային վիճակի ուղեկիցն է, երկարատև վարակային պրոցեսի՝ օրինակ, չբուժված բրոնխիտի կամ ցիստիտի ախտանիշ:

6. Կապտամանուշակագույն լեզուն վկայում է, որ օրգանիզմը բավարար թթվածին չի ստանում, կամ էլ առկա է բրոնխա-թոքային հիվանդություն:

7. Հարթ լեզուն լեղապարկի խնդիրների ախտանշան է: Իսկ լեղարտադրության ֆունկցիայի խանգարումից լեզուն դառնում է կանաչավուն, բերանը՝ դառնահամ:

8. Երբ լեզվին հայտնվում են վառ կարմիր հետքեր, ուրեմն առկա է ալերգիա որևէ սննդի կամ դեղի նկատմամբ:

9. Կոշտ, ալիքաձև լեզուն նյութափոխության խանգարումների, ենթաստամոքսային գեղձի, շաքարախտի նշան է:

10. Երբ լեզուն չի կարողանում հստակ զգալ կերակրի համը, լեզվի ռեցեպտորները նորմալ չեն աշխատում, ապա խանգարված է նյարդային համակարգը, առկա է տևական սթրես, ընկճախտ: